أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا
آیا درباره قرآن نمی اندیشند یا اینکه بر قلب هایشان مهر زده اند؟
برادر عزیز روزانه چند آیه از قرآن تلاوت می کنی؟
چند دقیقه از وفت خویش را به تلاوت قرآن اختصاص داده ای؟هنگامی که قرآن را تلاوت می کنید چقدر در آیات آن تامل و تفکر می کنی؟
آیا قرآن همین آیات و کلمات ظاهری است و یا اینکه فهمیدن و درک آن نیاز به تفکر و تدبر در آیات آن دارد؟
قفلهای جهالت و هوس را با تدبر و تفکر در آیات قرآن بشکن!

پسرکی دو خط سیاه موازی روی تخته کشید خط اولی به دومی گفت ما میتوانیم
زندگی خوبی داشته باشیم . دومی قلبش تپید و لرزان گفت بهترین زندگی !!! در
همان زمان معلم بلند فریاد زد دو خط موازی هیچگاه به هم نمی رسند. و بچه ها
همه با هم تکرار کردند دو خط موازی هیچگاه به هم نمیرسند مگر آنکه یکی از آنها
برای رسیدن به دیگری خود را بشکند.

بذاز خيال كنم هنوز ترانه هامو مي شنوي

هنوز هوامو داري و هنوز صدامو مي شنوي

 بذار خيال كنم هنوز يه لحظه از نيازتم

 اگه تموم قصه مون  هنوز ترانه سازتم

بذار خيال كنم هنوز پر از تب وتاب مني

 روزا به فكر ديدنم شبا پر از خواب مني

 بذاز خيال كنم تو دل تنگيات

 غروب كه مي شه ياد من مي يفتي

 تويي كه قصه طلوع عشق

 گفتي و دوست دارم و نگفتي

 بذار خيال كنم منم اون كه دلت تنگ براش

 اوني كه وقتي تنهايي پر مي شي از خاطره هاش

 اون كه هنوز دوسش داري

 اون كه هنوز همنفس

 بذاز خيال كنم منم اوني كه بودنش بسه

 دوباره فال حافظ ودوباره توي فالمي

 بذار خيال كنم بذار اگر چه بي خيالمي

 بذاز خيال كنم تو دل تنگيات

 غروب كه مي شه ياد من مي يفتي

 تويي كه قصه طلوع عشق

 گفتي و دوست دارم و نگفتي

خسته ام از آرزوها ، آرزوهاي شعاري

شوق پرواز مجازي ، بالهاي استعاري

لحظه هاي کاغذي را، روز و شب تکرار کردن

خاطرات بايگاني،زندگي هاي اداري

آفتاب زرد و غمگين ، پله هاي رو به پايين

سقفهاي سرد و سنگين ، آسمانهاي اجاري

با نگاهي سر شکسته،چشمهايي پينه بسته

خسته از درهاي بسته، خسته از چشم انتظاري

صندلي هاي خميده،ميزهاي صف کشيده

خنده هاي لب پريده ، گريه هاي اختياري

عصر جدول هاي خالي، پارک هاي اين حوالي

پرسه هاي بي خيالي، نيمکت هاي خماري

رو نوشت روزها را،روي هم سنجاق کردم:

شنبه هاي بي پناهي ، جمعه هاي بي قراري

عاقبت پرونده ام را،با غبار آرزوها

خاک خواهد بست روزي ، باد خواهد برد باري



روي ميز خالي من، صفحه ي باز حوادث
در ستون تسليتها ، نامي از ما يادگاري

مرا ذره ذره درون قصه های خوش آب کردند

رویای بودن را برایم خواب دیدند

لحظه هایم را از من گرفتند

و در برابرش ساعت بی کوک روزگار را به من هدیه دادند

اشک را در چشمانم ستودند و خنده هایم را سرکوب کردند

فریاد را در سینه ام پنهان کردند و سکوت را از من ربودند

آزادی ام را در قفس معنا کردند

آری آن ها مرا محکوم به زندگی کردند

و هرگز از من نپرسیدند که غم هایت چیست؟

مرا به بند زندگی کشیدند و هرگز نپرسیدند که دردهایت چیست؟

نپرسیدند که سبب آنهمه اشک هایت کیست؟

آنها مرا محکوم به زندگی کردند و رفتند

رفتند تا بدانم که "هیچ کجا" همینجاست

که بفهمم"هیچ کس" ادمهایی هستند که شاید هم نیستند

وقتی به اسمون نگاه می کنم پر می شم از تمام احساسات خوب

وقتی ستاره ها رو میبینم دلم می خواد یکی از اونا مال من باشه...

بعضیا می گن هر ادمی یه ستاره داره" من واقعا ارزو می کنم حقیقت داشته باشه که منم یه ستاره داشته باشم که با من دنیا بیاد وبا من زندگی کنه

احساس میکنم ستاره ها خیلی مهربونن چون وقتی همه جا تاریک میشه

عاقبت باید گفت

با لبی شاد و دلی غرقه به خون

كه خداحافظ تو . . .

گر چه تلخ است ولی باید این جام محبت بشكست

گرچه تلخ است ولی باید این رشته الفت بگسست

باید از كوی تو رفت

دانم از داغ دلم بی خبری

و ندانی كه كدام جام شكست

كه كدام رشته گسست

گرچه تلخ است پس از رفتن تو خو نمودن به غم و تنهایی

عاقبت باید رفت

عاقبت باید گفت

با لبی شاد و دلی غرقه به خون

كه خداحافظ تو . .

زمان می گذرد و در انتهای راه می فهمی چقدر حرف نگفته دردل باقی ماند

حرفهایی که می توانست راهی به سوی عشق باشد

حرفهای نا تمامی که در کوچه های بن بست زندگی اسیرند

ناگهان لحظه غربت می رسد و تو در میابی که چقدر زود دیر شده

به تکاپو می افتی ....در غربت بیابان و در کوچ شبانه پرستوها

در لحظه وصال موج و ساحل دنبال عشق می گردیژ

دیر شده خیلی دیر

هر روز دوست داشتن را به فردا می انداختی و حالا می بینی دیگر فردایی وجود ندارد

سالها چشمت را به رویش بسته بودی و نمی دانستی

و یا شاید نمی فهمیدی

امروز حقیقت را باور می کنی....

اما افسوس که زودتر از آنچه فکر می کردی دیر شده

قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار

چه بی دووم بود قول ما جدا شدیم آخر کار

گل مغرور قشنگم من فراموشت نکردم

بی تو اینجا رو نمیخوام میرم و برنمیگردم

كاش امشب عاشقی هم پا می گرفت

تشنگی هم طعم دریا می گرفت

كاش امشب كوچه های منتظر

یك سلام گرم از ما می گرفت

این سكوت تلخ . دنیای من است

كاش دستت . دست دنیا میگرفت

آسمان ابری ترین اندوه را

از دل سنگین شبها می گرفت

پنجره دلتنگ چشمی آشناست

كاش می شد عاشقی پا می گرفت

یاد گرفتم که عشق با تمام عظمتش دو سه ماه بیشتر زنده نیست یاد گرفتم که عشق یعنی فاصله و فاصله یعنی دو خط موازی که هیچگاه به هم نمی رسند یاد گرفتم در عشق هیچکس به اندازه خودت وفادار نیست و یاد گرفتم هر چه عا شق تری ، تنهاتری

آسانترین کار دنیا اینست که تو خودت باشی و سخت ترین کار دنیا اینست که تو آنی باشی که دیگران از تو انتظار دارند!

می‌نویسم، چون می‌دانم هیچ گاه نوشته‌هایم را نمی‌خوانی، حرف نمی‌زنم، چون می‌دانم هیچ گاه حرف‌هایم را نمی‌فهمی، نگاهت نمی‌کنم، چون تو اصلا نگاهم را نمی‌بینی، صدایت نمی‌زنم، زیرا اشک‌های من برای تو بی‌فایده است، فقط می‌خندم، چون تو در هر صورت می‌گویی من دیوانه‌ام

عشق، نردبانی است که ما را از خود بالا می کشد. عشق، همان فعل انفعالی است که در برابر گل سرخ به ما دست می دهد. عشق، عزرائیل زیبایی است که رسید، جسم ما رامی گیرد و قبض روح راامضا می کند عشق، اولین آهی است که در آیینه کشیده ایم. عشق، اولین حقوق ما از باجه معرفت است. عشق،خرید وفروش با پای عاشق و معشوق است.

شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم.خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم.خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم.در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم.و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد.و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد.چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانی.خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی.خداحافظ ، بدون تو گمان کردی که می مانم.خداحافظ ، بدون من یقین دارم که می مانی !!!

لب که باز می کنی، سبک می شوی سخن که می گویی بیان می شوی وقتی می نویسی دیده می شود فکرهایی هست برای خودمان حرف هایی هست در دلمان و قصه هایی در سرمان و عیب هایی هست در درونمان که تا لب به سخن باز نکنیم آشکار نمی شود. به قول یکی املا نگفته غلط ندارد به قول دیگری تا مــرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد پس می گویم و مینویسم تا که جاری شوم چون آب از فکــر به سخن از سخن به دیدن از دیدن به شنیدن و از شنیـدن به گفتار و از گفتـــــار به تکرار جاری می کنم افکارم را در مزارع فکر دیگران و می بارم چون ابر بر سرزمین های چشم مردم

تیکه ی جدید پسرها به دخترها: این روزها همه از من شماره می خواهند شما چطور

خدايا هر چه درد با من بوده
آي رخم زرده مثله دريا كبوده
آي سرم سنگين مثله كوه سياهه
آي دلم نازك مثله يك تارموه

دوست داشتن تو
به سادگی دوست داشتن غروب ؛
رنگين کمانها و بارانهای بهاری است ؛
چه؛ همه و همه از زيبايی سرشارند

نمي تونم نمي تونم خنده كنم
دلمو رو از خوشيها آكنده كنم
آخه تنهام آخه تنهام
يك آشنا سنگ صبور يك كس ميخوام
ديگه دارم خفه ميشم نفس ميخوام
آخه تنهام آخه تنهام

حرفهايي هست براي نگفتن و ارزش عميق هر كسي به اندازه ي حرفهاي است كه براي نگفتن دارد و كتاب هاي نيز هست براي ننوشتن ـ و من اكنون رسيده ام به آغاز چنين كتابي

خیلی سخته درد خود از دیگران شنیدن دیگه از عاشقی نگفتن و از عشق نخوندن خیلی سخته از پرستوها پروازشون و گرفتن یه عالم غم و غصه به دوش کشیدن خیلی سخته دنیای عاشق و از عاشق ربودن بی عشق شعر عاشفانه عارفانه سرودن خیلی سخته بعد دل سپردن دل بریدن از اونی که دوستش داری دوستت ندارم شنیدن...

نارضايتی ها مانند برامدگی های جاده هستند
انها سرعت تو رو کم می کنند اما تو بعد از آن از جاده نرم لذت می بری
روی برآمدگی ها زياد نمان حرکت کن
وقتی از اينکه چيزی رو می خواستی بدست نياوردی افسرده ای
فقط محکم بشين و شاد باش چون خدا در فکر دادن چيز بهتری به تو می باشد

قانون های ذهنی می گن خوشبختی یعنی رضایت.مهم نیست ...چی داشته باشی یا چقدر، مهم اینه که از همونی که داری راضی هستی یا نه؟!چون یه وقتهایی آدم خیلی چیزها داره اما باز هم احساس خوشبختی نداره! و بر عکسش...پس یه قانون وجود داره، که می گه:
میزان خوشبختی = میزان رضایت

برای خواندن به ادامه مطالب برید

غم نخور!هم روزگارم!من هوای تورو دارم
واسه چاردیوار قلبت صد تا پنجره میارم
غم نخور !زیبای خفته!ناامیدی حرف مفته!
رنگ عوض می کنه این شب با غزلهای نگفته!
نگو خیلی وقته اینجا کسی فردا رو ندیده!
توی پولک لباسات صد تا فانوس امیده!
چرخ تو وقتی می رقصی!می شکنه چرخ فلک رو!
تازه می کنه دوباره خبرای قاصدک رو!

وقتی که شعر در شریان تو می‌دود
انگار یک نفر به جهان تو می‌دود
انگار یک نفر همه‌ی روح خویش را
در مشت خود گرفته به جان تو می‌دود
یک اتفاق از تن تو شعله می‌کشد
هی شعله شعله توی دهان تو می‌دود
هی قطره قطره از رگ تو چکه می‌کند
هی چکه چکه روی زبان تو می‌دود

الهي
از تو مي خواهم مرا از ظلمت به سوي نور هدايت كني
تا چه وقت بايد غرق گناه باشم،
از تو مي خواهم كه سايه لطف تو بر سر من باشد
تا كي نيازمند ديگران باشم
خدايا از صميم قلبم با تمام وجودم صدايت مي زنم و از تو
ياري مي خواهم ،اي رحمت كننده و اي گشايش گر

عاقبت ما کشتی دل را به دریای جنون انداختیم
عاقبت ما عشق زمینی را به عشق آسمانی باختیم
تا رها گردیم از دلواپسی در آنسوی خط زمان
ما در عرش کبریایی خانه ای از جنس ایمان ساختیم
ببين فعلا کار نداری می خوام برم

به راننده تاکسی میگم سیگارتو خاموش کن به دودش حساسیت دارم، برمیگرده میگه جوونای سن تو کراک میکشن تو به دود سیگار حساسی!!

· هر روز تو دانشگاه میبینیم ۱۰۰ تا دختر مدرسه ای رو به صف کردن، معلمشونم جلو، آوردن بازدید از دانشگاه، مگه باغ وحشه اینا رو هر روز میارین بازدید!!

برای خواندن به ادامه مطلب برید

فصل بهار سهم كوچكي از زندگي است

گاهی از چشم هم می افتیم، بی آنکه ایستاده باشیم روی لبه ها  یا کسی هل مان داده باشد.از چشم هم می افتیم و نه چتر همراهمان هست، نه کسی آن پائین آغوش باز کرده ما را بگیرد. از چشم هم می افتیم و هرچه فکر می کنیم یادمان نمی آید قصد خودکشی داشته باشیم.

سلام به دوستان عزیز .

تو این پست چند آهنگ از یه خوب و نام آشنا ایرانی براتون گذاشتم.

چند تا آهنگ زیبا از سیاوش شمس (ملقب سیاوش صحنه) که شاید الان کم کاره ولی اوج هنریه خوبی داشت و همگان اون و به خاطر دارن .

با آثار خوبی که به جا گذاشت مثل: صحنه ـ دختر ایرونی ـ دختر چوپون ـ یواش یواش ـ مریم ـ دیگه دوستت ندارم ـ قصر یخی ـ و ... که آهنگ های به یاد موندنی هستند همیشه در دل مردم جا داره.

کارهاش فوقالعاده زیباست .

ولی حیف شده که این هنرمند از دنیای موسیقی دوره و فوق العاده بیکاره.

من تو این پست چند تا از آهنگ های این هنرمند رو میذارم که واقعا شنیدنی و زیباست.

به نظر من ارزش چندین بار گوش کردن در طول روز رو داره.

 در ضمن ین آهنگ ها با فرمت (wma) هستن

برای دانلود اهنگ ها به ادامه مطالب بروید

با نگاه پست همه چیز را می توان ننگ شمرد حتی مهر مادر به فرزند را ... حکیم ارد بزرگ



انسان نمی تواند به همه نیکی کند، ولی می تواند نیکی را به همه نشان دهد. رولن



کلمات حباب آبند و اعمال قطره طلا . ضرب المثل شرقی



آدمی با کینه ، زندگی را بر دوستان نیز تنگ می کند . حکیم ارد بزرگ



کار ریشه های تلخ و میوه شیرین دارد. ضرب المثل آلمانی



نگارش اندیشه ها، سرمایه آینده است. ضرب المثل اسپانیائی



فریب بی گناه ، خفتی هولناک در پی دارد . حکیم ارد بزرگ



به همه عشق بورز، به تعداد کمی اعتماد کن، و به هیچکس بدی نکن. شکسپیر



برای خواندن بقیه مطالب به ادامه مطالب برید

حکیم فردوسی توسی :

سخنهای باینده گویم کنون

که دلرا به شادی بود رهنمون

همیشه خردمند و امیدوار

نبیند جز از شادی روزگار



حکیم ارد بزرگ :

اگر پایکوبی و شادی نباشد ، جهان را ارزش زیستن نیست .



حکیم بزرگمهر :

دل  اهل دانش وقتی شاد می گردد که بردبار بوده و مردم بی شرم را به خویش نزدیک نکند .



حکیم خیام نیشابوری :

می خوردن و شاد بودن آیین منست

فارغ بودن ز کفر و دین؛ دین منست

گفتم به عروس دهر کابین تو چیست

گفتــا دل خـرم  تـو کابین  مـن  است

پایکوبی و شادی گردن کشان گواراترین چشمه بارش باران اخم شاهنامه حکیم فردوسی دست نشانده پلید فرمانروای بزرگ نگهداری از مادر و پدر فرزند نانجیب اسطوره ها ارزش شادی سپاه یاران برآزندگان پشتکار گرمای وجود مردان و زنان کهن دوستی و دشمنی در سیاست اهل سیاست گام های قهرمانی پیشوای بی باک سرپرست ناتوان بی پایبندی به نظم سازگاری با گیتی تمنای واپسین در پس کار ناشایست برای روزهای سختر نرمی و بهکامی سخت ترین دلها زمان های ارزشمند نادرست بودن آرزویی آرمانی روشن تجربه و خودساختگی خاطرات تلخ شادی ها و غم ها دشمن شادی سرنوشت کوهستان و دریا راز اندوختن خرد بین خود و همسرت حق آزادی ستیزه جویان روح و بدن نتیجه بردباری آه ستمدیدگان اخبار ریز و درشت ساده کردن هدف یادآوری آرمانها آدم های هدفمند آرمان خواهی برخواستنی نیست

خودآگاهی ملی خوش نامی آدم مادیگرا جوان و ثروت گام نخست آه و بردباری بازی کردار ناپسند زبان خوشرویی بن خرد ساختار باور نجابت زن امنیت خودخواه راه اندیشه و ارزیابی کارمندان نابکار بد اندیش خودخواهی گفتگو با نادان آرامش خبرهای نادرست خود شناسی رَد راستی راستی دیدگاه مردم امید فرهنگ بسوی پیروزی جهان دیگر اشک واژه ها فرهنگ و هنر گذشت شاد زیستن غم ها خرد شادی بدگویی پیمان شکن زایش آموزگار اندیشمند فریاد چوپان بیدار زیستگاه طبیعی خود کامگان خودخواه آرمان

یاد اشک کنش آب و هوا بزمگاه جهان سو سو ی امید پرده پوشی (سانسور) اهل خرد پایداری و تلاش منتقدین پر حرف بردباری و امید پیشرفت مردم ناراست تنهایی کارآمد دستمزد آرامش آز بداندیش خواست همگانی دام نقادان تجربه فریفته نگاه گفتار نیکو آدمهای فرهمند بسامدهای کیهانی پیرامونیان ما نگاه ما خموشی سکوت آتش خشم کُرنش خطر راه آشتی در بسته بردباری آمادگی کردار و رفتار آیین آموزشی منش آدمی بیداری فریبنده خوار نمودن سرباز تاراج و شورش بخت گذشت فراز شایستگان خنده لبخند پیشرفت مستمند

عشق خوی آدمی ویژه گی آدمهای کارآمد راه گم کرده نگاه ما به انسان ها نیروی تنهایی پژوهش گزینش ترانه زاری شادی و امید بدبختی آدم خودبین میزان فر جدایی داوری (قضاوت) مرد دلیر پرتگاه هنرمند و نویسنده مزدور بهترین آموزگار استاد ارزش خویش کودک امروز بی وفایی کارمند نابکار زایش و پویش روشنترین ستاره ها هرج و مرج زخم شمشیر سختی های روزگار سختی های بزرگ ثروت باور به پیروزی آزادگان میهن پرست جشن های پیاپی شیره نوروز بهشت ما بهانه زندگی کتاب ها کینه در بند زندگی روزمره پیران فریبکار زندگی از آغاز سیاه و سفید کردن اینترنت با ارزشترین نشان اندرز بسیار یک شاخه گل اندرز همراه و یاور شایستگی ها رنج

آنكه نداند ونداند كه نداند در جهل مركب ابدالدهر بماند
آنكه نداند و بداند كه نداند لنگان خرك خویش به مقصد برساند
آنكه بداند و نداند كه بداند بیدارش نما بیش از این خفته نماند
آنكه بداند و بداند كه بداند اسب شرف از گنبد گردان برهاند

به او بگویید آن کس که برای دیدنت لحظه ها را شمارش می کرد

سرانجام تازیانه ی ثانیه ها را بر دوشش حس کرد و ویران شد

به او بگویید دوستش دارم زیر سقف بی کسی

به او بگویید در سراب زندگی همیشه های نگاهم به سمت اوست

به اوبگویید به حرمت این همه عشق واشک ازمن ودنیای من جدا نشود
 

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد          به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران           به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس             یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می‌آید            تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که می‌جوشد میاور کاسه و منشین         که هر دیگی که می‌جوشد درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد              نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد

بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان                    میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد

بنه سر گر نمی‌گنجی که اندر چشمه سوزن                اگر رشته نمی‌گنجد از آن باشد که سر دارد

چراغست این دل بیدار به زیر دامنش می‌دار                            از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه‌ای گشتی                          حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد درخت سبز را مانی                      که میوه نو دهد دایم درون دل سفر دارد

هيچ كدام از ما نمي‌تواند ديروزش را تغيير دهد، ولي همه‌ي ما مي‌توانيم فرداي خود را تغيير دهيم.((كولين پاول))