پایکوبی و شادی گردن کشان گواراترین چشمه بارش باران اخم شاهنامه حکیم فردوسی دست نشانده پلید فرمانروای بزرگ نگهداری از مادر و پدر فرزند نانجیب اسطوره ها ارزش شادی سپاه یاران برآزندگان پشتکار گرمای وجود مردان و زنان کهن دوستی و دشمنی در سیاست اهل سیاست گام های قهرمانی پیشوای بی باک سرپرست ناتوان بی پایبندی به نظم سازگاری با گیتی تمنای واپسین در پس کار ناشایست برای روزهای سختر نرمی و بهکامی سخت ترین دلها زمان های ارزشمند نادرست بودن آرزویی آرمانی روشن تجربه و خودساختگی خاطرات تلخ شادی ها و غم ها دشمن شادی سرنوشت کوهستان و دریا راز اندوختن خرد بین خود و همسرت حق آزادی ستیزه جویان روح و بدن نتیجه بردباری آه ستمدیدگان اخبار ریز و درشت ساده کردن هدف یادآوری آرمانها آدم های هدفمند آرمان خواهی برخواستنی نیست

خودآگاهی ملی خوش نامی آدم مادیگرا جوان و ثروت گام نخست آه و بردباری بازی کردار ناپسند زبان خوشرویی بن خرد ساختار باور نجابت زن امنیت خودخواه راه اندیشه و ارزیابی کارمندان نابکار بد اندیش خودخواهی گفتگو با نادان آرامش خبرهای نادرست خود شناسی رَد راستی راستی دیدگاه مردم امید فرهنگ بسوی پیروزی جهان دیگر اشک واژه ها فرهنگ و هنر گذشت شاد زیستن غم ها خرد شادی بدگویی پیمان شکن زایش آموزگار اندیشمند فریاد چوپان بیدار زیستگاه طبیعی خود کامگان خودخواه آرمان

یاد اشک کنش آب و هوا بزمگاه جهان سو سو ی امید پرده پوشی (سانسور) اهل خرد پایداری و تلاش منتقدین پر حرف بردباری و امید پیشرفت مردم ناراست تنهایی کارآمد دستمزد آرامش آز بداندیش خواست همگانی دام نقادان تجربه فریفته نگاه گفتار نیکو آدمهای فرهمند بسامدهای کیهانی پیرامونیان ما نگاه ما خموشی سکوت آتش خشم کُرنش خطر راه آشتی در بسته بردباری آمادگی کردار و رفتار آیین آموزشی منش آدمی بیداری فریبنده خوار نمودن سرباز تاراج و شورش بخت گذشت فراز شایستگان خنده لبخند پیشرفت مستمند

عشق خوی آدمی ویژه گی آدمهای کارآمد راه گم کرده نگاه ما به انسان ها نیروی تنهایی پژوهش گزینش ترانه زاری شادی و امید بدبختی آدم خودبین میزان فر جدایی داوری (قضاوت) مرد دلیر پرتگاه هنرمند و نویسنده مزدور بهترین آموزگار استاد ارزش خویش کودک امروز بی وفایی کارمند نابکار زایش و پویش روشنترین ستاره ها هرج و مرج زخم شمشیر سختی های روزگار سختی های بزرگ ثروت باور به پیروزی آزادگان میهن پرست جشن های پیاپی شیره نوروز بهشت ما بهانه زندگی کتاب ها کینه در بند زندگی روزمره پیران فریبکار زندگی از آغاز سیاه و سفید کردن اینترنت با ارزشترین نشان اندرز بسیار یک شاخه گل اندرز همراه و یاور شایستگی ها رنج

آنكه نداند ونداند كه نداند در جهل مركب ابدالدهر بماند
آنكه نداند و بداند كه نداند لنگان خرك خویش به مقصد برساند
آنكه بداند و نداند كه بداند بیدارش نما بیش از این خفته نماند
آنكه بداند و بداند كه بداند اسب شرف از گنبد گردان برهاند

به او بگویید آن کس که برای دیدنت لحظه ها را شمارش می کرد

سرانجام تازیانه ی ثانیه ها را بر دوشش حس کرد و ویران شد

به او بگویید دوستش دارم زیر سقف بی کسی

به او بگویید در سراب زندگی همیشه های نگاهم به سمت اوست

به اوبگویید به حرمت این همه عشق واشک ازمن ودنیای من جدا نشود
 

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد          به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران           به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس             یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می‌آید            تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که می‌جوشد میاور کاسه و منشین         که هر دیگی که می‌جوشد درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد              نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد

بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان                    میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد

بنه سر گر نمی‌گنجی که اندر چشمه سوزن                اگر رشته نمی‌گنجد از آن باشد که سر دارد

چراغست این دل بیدار به زیر دامنش می‌دار                            از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه‌ای گشتی                          حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد درخت سبز را مانی                      که میوه نو دهد دایم درون دل سفر دارد

هيچ كدام از ما نمي‌تواند ديروزش را تغيير دهد، ولي همه‌ي ما مي‌توانيم فرداي خود را تغيير دهيم.((كولين پاول))

نه بسته ام به کس دل
نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج
رها رها رها من ....

ز من هر آن که او شد
چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک
از او جدا جدا من ....

نه چشم دل به سویی
نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی
به یاد آشنا من ....

ستاره ها نهفتند
در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست
هوای گریه با من ....

ذهن را درگیر با عشقی خیالی کرد و رفت.جمله های واضح دل را سوالی کرد و رفت.چون رمیدن های آهو ناز کردن های او.چشم و دستان مرا حالی به حالی کرد و رفت

آسمان بارانی است

شب فرا می رسد با سكوتی سرد